Gerek Kalmadı Şiiri - Aysel Tarcan 2

Her âyet yeryüzüne vâhiyle indi
Feryâd -ım dökecek varak kalmadı
Göz bariyerimde duâyla dindi
Pınar iklimlerim kurak kalmadı

Slüet aynada aks-in gösterir
İntizâr sedd-ini sükût kestirir
Mâhpus -un rüzgârı sitem estirir
Simanı hapsetcek barak kalmadı

Sine-i yek-pârem gâmla örüldü
Hüsnü cemâlimde gayle görüldü
Sevdamız çiğnendi sırta serildi
Ruh da istisnâsız kırık kalmadı

Beyaz papatyadan duvaklar örem
Hani babayiğit sinem-i serem
Azrail az bekle yâr-i son görem
Aşk-ı bekleyecek durak kalmadı

Aysel; Âşk ölümle kalım arası
Çaresi nafile yürek yarası
Musalla taşında tekbir şurası
VusLat müjdesine gerek kalmadı

Aysel Tarcan