Gerek Kalmadı Şiiri - Osman İnci

Kurtulmaz bu gönül, acıdan yastan,
Zehirler yudumlar, kehribar tastan,
Bensiz yaşayacak, yüzlerce destan,
Hükümdar olmaya, gerek kalmadı...

Dostum sandıklarım, sırtıma bindi,
Cana dostluk eden, isyan ve kindi,
Bana hazan vakti, geldi bak şimdi,
Gözyaşı dökmeye, gerek kalmadı...

Söylemediklerim, üstümde yüktür,
Nankör her insanın, yüzüne tükür,
Ben doğru yoldayım, halime şükür,
Ters yöne gitmeye, gerek kalmadı...

Bakın göçüyorum, kalan han sizin,
Kâr kalır sanmayın, çalan çan sizin,
Gözlerimden çıkan, sızan kan sizin,
Dünyaya kanmaya, gerek kalmadı...