Gerek-Bize Şiiri - Nilufer Ucuk

At gözlüklüleri, neylesin millet.
Sağlıklı okuyan, göz gerek bize.
Görmeyin milleti, vatanda zillet.
Teröre dur diyen, öz gerek, bize!

Kan ağlıyor millet, düştü kapana.
Devletin malını, kapan kapana...
Yarimin sevdası, vatan yapana.
Der; Mustafa Kemaller gerek, bize!

Bayrakları bayrak, yapan kandı.
Toprak için ölen, varsa vatandı.
Kadın memesine, satanlar vardı...
Buna dur diyecek,halk gerek, bize!

Askerin başına, çorap örüldü.
Biz dostuz diyenler, anda görüldü.
Şehitler ardına, şehit verildi.
Kanı durduracak, Em gerek, bize!

Fabrikalar susmuş, bacalar tütmez.
Bebelerim ağlar, hiç biri susmaz.
Emekçi isyanda, hakkı ödenmez.
Emeğe saygılı, ER gerek, bize!

Enerji üretmez, baraj su dolu.
Elektrik ithal, millet uykulu.
Rüzgarlar esiyor, hep deli dolu.
Azı çok edecek, güç gerek, bize!

Gönüller çölleşmiş, yürekler susuz.
Meclisin yaptığı, yemekler tuzsuz.
Kanunlar dengesiz, yasa hükümsüz.
Eli, dili adil olan Han gerek, bize!

Aman dileyerek, avuç açıldı.
Dünya Bankası'ndan, para saçıldı.
Doğmamış bebeler, dahi borçlandı.
Borçlandırmayacak, BAŞ gerek, bize!

Bir fetva verildi, halka sunuldu.
Ne Mutlu Türküm demekte men oldu.
Atalara küfür, meşru kılındı.
Küfrü durduracak,kalp gerek, bize!

Doğurgan Türkçe'yi talan ettiler.
Yad kelimeleri, dile soktular.
Türkçemizi de mozaik yaptılar...
Karamanlı Mehmet Bey gerek, bize!

Mezhep kavgaları, ezeli oyun.
Sünnete uymaksa, amacı soy'un.
Peygamber yaşarken, var mıydı, sorun?
Diyipte soracak, dil gerek, bize!

Uyanık olmalı, hep Türk Milleti.
Düşman yeni değil, ezelden beri.
Silmeyi bilmeli, halk bu illeti.
Gerçek kardeş olan, tin gerek, bize!

zillet=hor görmek