Gerek Şiiri - Mustafa Burakci

Icimde seytanlar taslara tuttum,
Nefsi emmareyi zorla uyuttum.
Lal oldum lokmalar büyükce yuttum,
Helali harami görmemiz gerek.

Yatan besiginde oynan parkinda,
Sen takip ederler olman farkinda.
Sanki kosan bir gölge carkinda,
Cok aglayip pek az gülmemiz gerek.

Insanlar kendinden kactikca kacar,
Sahibin unutup olmustur nacar.
Asik masugunu görmeden ucar,
Nazli sevgiliyi bulmamiz gerek.

Insandir sekilde kainat özü,
Ici disi ayni olmali sözü.
Özünden agliyor bosaltir gözü,
Gönülden paslari silmemiz gerek.

Sohbettir gönülün sade cilasi,
Hurdasi harami nefsdir belasi.
Kavusmaktir askin güzel galasi,
Göcden önce gardas ölmemiz gerek.

Gazioglu böyle senin yolculuk,
Dikkat et kendine düzen falcilik.
Asil gaye kovan has bir balcilik,
Aciyi tatliyi bilmemiz gerek.