Gerek Şiiri - Ahmet Bal

Gerek

Delindi pantolonun yırtık
Sapa yerlere kaçman gerek
Elma armut çürüdü artık
Senin börekler açman gerek

Geçti artık bahar çağları
Felek başa ördü ağları
Karşıda duran şu dağları
Zaman dolmadan aşman gerek

Değişti şu milletin huyu
Bulandı durulmuyor kuyu
Kuruyunca yaylanın suyu
Terkostan suyu içmen gerek

Kuşlar bile ötmez bağında
Kavrulmazsın kendi yağında
Haram,fitne,fesat çağında
Huzurla neşe saçman gerek

Duyarsın herzaman ağrıyı
Her nefes söyle ha doğruyu
Bırak artık yanlış,eğriyi
Dosdoğru yoldan geçmen gerek

Unutma sakın yakınları
Batmasın gülün dikenleri
Zaman gelince ekinleri
Karşı tarlada biçmen gerek

Çektirme kimseye dilinden
Sakın,uçkurundan, belinden
Arkadaşın,dostun elinden
Zehiri bile içmen gerek

Bir bir güzelliğin sayınca
İçten yanıpta,susayınca
Dost özleyipte arayınca
Sıkı eleyip seçmen gerek

İlim neredeyse orda ara
Yalan,dolan yakışmaz ere
Söylenince çağrılan yere
Kanat takıpta uçman gerek

Artık dilek dilenmez oldu
Sağlam buğday elenmez oldu
Kırıldı tel çalınmaz oldu
Sazın duvara asman gerek

Yerinde olsun nezaketin
İncilmez korkma asaletin
Haksızlık olan adaletin
Hemen biletin kesmen gerek

Ahmet der duruş vaziyete
Güvenme mala variyete
İmanlı kalıp,ahirete
Vakti gelince göçmen gerek

Ahmet BAL
21.10.02 Pazartesi
Yakacık / KARTAL

[email protected]