Gerek Şiiri - Sümru Yılmaz

Ummanlara dalman için,
Önce DENİZ görmen gerek.
Yelken,dümen tutman için
Hırçın dalgaları GEZMİŞ olman gerek.

Boğazda yutulmayan bir lokma,
Ayakta nalçası kopuk postallar.
Pülümür,Nurhak,Munzurlar
Dilden dile gezen destanı yazdılar.

Özgürlük sevdası yangınlı bir cesur yürek,
Bu sevdayı yürekten anlaman için,
İçselliğinde, bir DENİZ yaşaman gerek.
Bir sabah alnından öptü yıldızlar,
Bıraktı ardında yıkık bir yürek,
Ve sonsuza uzanan,bitmeyen yangınlar.

Kelebek kanatlarında gitti sessizce,
Kulağında konçerto,dudağında son sigara.
Boynunda özgürlük kemendi tek hece,
Bedeninde sevdalar yükseldi semaya.

Bıraktı geride cehennem bir yürek,
Onu anlaman için, DENİZ görmen gerek.
Derin Deniz karalarında GEZMİŞ olman
Derin DENİZ laciverdinde boğulman gerek.

Gecenin gizlerinde elimizden alınan o sevdayı,
Alacakaranlıklara terkedilmiş,solan umutları,
Kirpiklerde kuruyan gözyaşlarını,
Derinlerde yudum yudum yaşaman için
Sönen ışıklarda yas tutup GEZMİŞ olman gerek...