Sevdanın erilmeyen sırrına ermek için,
Ateş yağmurlarında ıslanıp yanmak gerek.
Tutuşan can yaprağını söndürebilmek için,
Aşk zehrinin badesini içerek kanmak gerek.
Söz dilden çıkar ise kulağı geçmez imiş.
Gönüllere inmek için yürek sözünden gerek.
Elde taşıma su ile doldurulmazmış kuyu,
Kuyuyu dolduran su kendi özünden gerek.
Gönüller diyarının menziline varmak için,
Çileli yollarında kan revan olmak gerek.
Gelip demir kapısından içeri girmek için,
Gönüller açabilen anahtar olmak gerek.
Güle talip olup ta gül bahçesine girmeye,
Bülbül gibi dikeninde kana bulanmak gerek.
Özünü tüketerek dalından gül dermeye,
Toprağına can veren bahçıvan olmak gerek.
Gururdan soyunmayan yüreğe aşk ne gerek!
Aşk için cefa çekip acıyla pişmek gerek.
Yar uğruna feda edip canından vazgeçerek,
Toprağı yorgan yapıp altına girmek gerek.
Bursa/31.03.2018
Kayıt Tarihi : 31.3.2018 05:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!