Ey İnsan!
Fâni olduğunu anlaman için,
İlle teneşirde yunman mı gerek?
Gaflette ısrarın acaba niçin?
Habire nefsine kanman mı gerek?
İmtihân diyerek yaratmış bahtı,
Aklını mı çeldi dünyanın tahtı?
Elest Meclisi'nde kim yaptı ahtı?
Hayata gelince dönmen mi gerek?
Mevki, şân, mal hırsı dâim oyalar,
Nefsi ham olanlar sanma doyalar,
Ecel var! Mezâra öl de koyalar,
Omuzlarda sala binmen mi gerek?
Sorgula gerçeği bu düzen neden?
İbret alıp belki az hata eden,
Her şey gibi bil ki emânet beden,
Toprakta çürüyüp yenmen mi gerek?
Tarsusi kendine söyler sözünü,
Mecâz aynasında gördü özünü,
Doyurdu bir avuç toprak gözünü,
Senin de kabire konman mı gerek?
Kayıt Tarihi : 26.6.2017 19:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!