Bazen diyorum ki ölmem gerek
Hayatın bedeli çok ağır,
Zincire vurulmuş düşlerim
N’apsam gülmelere yetmeyecek.
Yorgunum, bitkinim, çaresizim.
İçimde kaybolmuş cesaretim.
En büyük lüksüm sevmek bugün
Sevdalar benim ben yalnızlığın özlemiyim.
Bazen diyorum ölmem gerek.
Yaşamak güzel bir masal dillerde.
Mazide kalmış hep hayallerim.
Ne etsem umudun rüzgarı esmeyecek.
Öfkem kırgınlıklarıma esir.
Bin yıl daha yaşasam ne değişir.
Mazinin kölesi yarınlarım.
Ziyadesini bir Allah bilir.
Bazen düşünüyorum ölmem gerek.
Zararın neresinden dönsen kar hesabı.
Bulaşmadan, günaha daha fazla batmadan,
Benim buralardan gitmem gerek.
05.09.2016
Tamer ArabacıKayıt Tarihi : 16.11.2016 13:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tamer Arabacı](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/11/16/gerek-144.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!