“ Gerek ” Şiiri - Celal Çetin

Yollara düştüm, aradım Güneşi.
Çok yollara gittim erişemedim.
Yollar uzun, bilirim ömrüm kısa.
Bana kısadan da kısa yol gerek.

Tabip, derdi mi, iyi bilmeyince.
Çokça yazar ilacı, acabayla.
Şifası olur mu, belkide olmaz?
Bana, lokman gibi, bir hekim gerek.

Arardım gecelerde güneşimi.
Karanlıktı, sorduklarım bilmedi.
Yıldızlardan sordum, tatmin etmedi.
Güneşimi gösterecek ay gerek.

Efendimi ay gördüm, gecelerde.
Güneşim, ALLAH ha, bir dar misaldi.
Her can göstermiyor aksimi, bana.
Bana, sırlı, ayna olmuş, cam gerek.

Sordum aya, Güneş nerede, diye.
Bak dedi, bak işte orada Güneş.
Hani ki dedim, göremiyorum ben.
Dedi ki, Celal, görmene gün gerek.
() 9/7/1991