Ben kavganın büyüttüğü çocuğum,
Bütün zamanları zamansız yaşayan
Ecelsiz ve zamansız ölen
Umulmadık zamanda bulup,
Beklenmedik zamanda kaybeden
Reddederken bütün bilinenleri,
Feodal yanı ağır basan
Gevrek bahar sabahının tadına varmadan
Zemheriyi iliklerinde hisseden
Ve acıyan sol yanımla
Okyanusları aşıp derede boğulan
Dostları süslü laflarla teselli edip
Yüreğine ve beynine söz geçiremeyen
Ve elleri üşüyen biçare
Şimdi kırağı düşmüş ümitlerimle
Arkamda gerekli gereksiz izler bırakarak
Birileriyle çoğalırken kendimden azalarak
Törpülene törpülene yok olmuş hayallerimle
İçimdeki çocuğu ve sırlarımı yanıma alıp
Sonsuz karanlığa gitmek istiyorum
Kayıt Tarihi : 5.4.2012 15:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!