1 Şubat 1944, sabahın ilk nefesinde,
saat 05.22’de sarsıldı toprak.
Gerede, derin uykusundan fırladı,
7.4 büyüklüğünde bir fırtına
IX–X şiddetiyle vurdu,
yer yer yıkıldı, yer yer sustu.
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta