Gerçi Her Şey Üzgündü Şiiri - Meral Meri

Gerçi her şey üzgündü
Küskündü yüzüme al rengim-rengi dünyanın
Şosede balıklar,aynalara özenmiş bir sürahi su
Kalabalık sokakların ayak sesleri
Bir oda da böyle toplanıyor
Ölümden uzak, canlı ve özensiz.
Kuşların meydanlara birikmesi gibi
Parlak nice mimikler eflatuna boyanıyordu
Sesler karışıyor,kaşlar çatılıyordu
Güneş aynı günü zevkle öldürüyor
Kadehlere dolduruyor ve sunuyordu yıldızlara
Sanki yıldızlar bir şeydi!
Küçücük küçücük gözleri süslemeye yeter miydi?
Ah o yıldızlar!
Yasalar içinde horlayan uykular
Tımarhaneye dolan akıllar
Nerde ne varsa şimdi neye yarar?
Hepsi üzgündü mumlar kadar
Ve geceye dolup dolup ağlıyordu ya damlalar.
Gerçi her şey insandı-
İnsanca kalamadılar diye üzgündü dünya halkı,hakkı.