İnsan yoklar kendini sonsuz bir yoklukta.
Kendimizi bulduğumuz tek şey,en vardan varlığımızdır daima.
Kendimizi daima elle tutulmaz, gözle görülmez bir fikirde
duyabiliyorsak eğer
yokluğa varolan varoluşumuz, hiç gerçekte
bir yokoluş katar mı?
Varlığımızın sonsuz varoluşu, hem bir varlık katar
hem yok sayar tüm yokluğu.
Çünkü gerçekte yokluk adı üzerinde yoktur.
Varlık ve yokluk yaşamın derin kavramıdır.
Ve daima yaşamda yanıltıcıdır.
Kendinde gerçekten varolabilmek,kendine varabilmek
daima tüm yokluk ve yoksunluklarda belirir.
Kayıt Tarihi : 1.5.2013 18:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuba Gürdere](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/05/01/gercekten-varolabilmek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!