Gerçekten Özlemişim Seni

Gerçekten özlemişim seni
Geçenlerde seninle beraber kahvaltı yaptığımız pastahanenin önünden geçtim
Dayanamadım girdim içeriye,görürüm belki seni diyerekten
Gittim oturdum.
İki tane meyve suyu söyledim,bide poğaçalar vardı tabi.
Sonra elimi uzattım ama tutmadı kimse elimi..
Bir anda soğudu sanki Dünya ve soğuk soğuk terler döktüm durmadan
Sustum,üşüdüm,ya ben seni özledim özledim!

Seninle beraber gittiğimiz sokaklarda buldum o sevdiğimiz kedileri
Seni sordular,hepsinin tek tek selamı var sana sevgilim.
Şeker çekti canım hani sana aldığım rengarenk şekerlerden
O tadı alamadım,senin dudaklarında ki tatlılık yoktu hiç birinde

Akşamların zamanını kaçırmıştık biz seninle..
Yetişmemekten korkuyordun eve atlamıştık bir tramvaya
Ateşim çıkmıştı hani,''Ahmet iyi misin? '' diye sormuştun ya bana.
Tanrı istemiyordu yanımdan gitmeni,olaylar olmuştu da inmiştik tramvaydan
Geç kalıyoruz demiştin daha da hızlanıyorduk
Bir hareketim vardı hızlı hızlı yürür gibi ve sen çok severdin bunu,çok tatlı olurdu suratın..

Tripliydin bana,elimi bile tutmuyordun otobüste
Ağlar gibi bir hal almıştın,dokunamıyordum ben o sıralar tabi ki sana.
O gün ilk defa hissetmiştim kolumun acısını ve sana melekler haber getirir gibi anlamıştın,o zaman kabullendim işte meleklerin meleklere haber getirdiğini.

Bende inmiştim seninle..öptüm seni,sarılmıştım doya doya..
Her zaman ki gibi sen gözümden kaybolana kadar bekledim başına birşey gelmesin diye.
Eve dönüyordum ve her zaman ki gibi sanki bir eksiklik vardı,yoktun sen yanımda
Ne zamandan beri o eksiklik ile yaşıyorum işte ben,
Seninle bir günümüz böyle geçmişti.
Yok yok,ben gerçekten özlemişim seni..