Bilmem farkında mısınız değerli okurlar?
Konuşmalarındaki bazı sözcükler açısından da
İlginç bir Başbakanımız var.
Şöyle ki:
Dilimizde biri Osmanlıca,
Öbürü öz Türkçe olan
Ve aynı anlama gelen kimi sözcükleri
Bir cümle içinde
Ve aynı anda peş peşe kullanıyor,
Ama bunu yaparken,
Osmanlı’ya daha yakınlık duyduğundan olsa gerek,
Önce Osmanlıcasını,
Sonra öz Türkçesini söylüyor.
Örneğin ‘Gayret ve çaba’,
‘Mahzur ve sakınca’,
‘Alâka ve ilgi’,
‘Tecrübe ve deneyim’,
‘Mecburiyet ve zorunluluk’ diyor.
Mümkün olsa sırf Osmanlıca konuşacak galiba,
Fakat hem öz Türkçenin de hakkını vermek,
Hem de çift dikiş giderek
Sözünün daha iyi anlaşılmasını
Sağlama bağlamak istiyor olmalı.
Gerçekten ilginç değil mi? .
Kayıt Tarihi : 7.1.2013 09:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!