Gerçekten edebi yazacak kimse..

gerçekten edebi yazacak kimse
ilk önce sağına sola bakınır
bu parklar bahçeler hep solmuş çimse
iş bilen bahçıvan tavrı takınır

nitekim atide şöyle hatıra
yeşillik kalmaz at eşek katıra
döşenir ağıtlar döker satıra
derdini anlatır yanar yakınır

kendine vazife görev sayıptır
ülkenin şu milli servet kayıptır
nerdedir bu bakan yahu ayıptır
hicveder taşlayıp çivi çakınır

''rastlanmaz yeşilden gökten tek ize
sen peşi gezersin ebru pakize''
genede laf sözden aymaz öküze
bazı övendire dürter kakınır

velhasıl rakipler malum azarken
edebiyat için mezar kazarken
gayet doğal söyler bunu yazarken
ne kendini zorlar nede ıkınır

edebiyatçı zat bakıp tadına
çimenmi hediye eder kadına
bunu yapar yalnız toplum adına
sanma ki kendisi yiyip tıkınır

yemyeşil bir parkta sunsam buseni
özlemişim boynun ile enseni
nerdesin sevgili şu gönlüm seni
inan garimceden bilem sakınır.. aaah amanin amanin vaay..