Gerçeklikten Ayılma Şiiri - Abdussamet Kaya

Berkittik, biriktirdiğimiz o kadar şeyi
Çamurdan ve çöpten fikirlerimizi
Yalanın, yalın ve yılan tısındaki
Şehvetli kelimeleri, ayılttı
Vesveseyle bizi

Gerçekliğin fazlası, gerçekliği örtüyor
Görüntünün ve örüntünün kirlisi
Basitliği ve saflığı boğuyor
Rutubetli bir kesafetle
Boğuyor içimizi

Geleceği satarak şimdiyi kuruyoruz
Yönümüzü kaybettik cebimizde
Zamanı unuttuk, zemini bile
Nereye gitsek bilemeyiz
Haritasız, uykusuz
Silinmiş izi

Hakikatın çeperi, hiçliğin yüzeyi
Düşündükçe, tatlı bir acılık
İçimizi daraltan bunaltı
Girer bir bedene
Suhuletle..
Bir sezi

İmgelerin öldürücü gücü, acımadan
Zehirledi, dört unsurumuzu
Okült lafazanlıklar iyi de
Gerçekliğe acır mı ki
Açıklar mı gizi?