Gerçeklikle İçiçe Geçen Hayallerim

bir dülger hüneriyle
genç dağları eskittim sularda
yeşerdi elimde bozkırlar
yıldız serpiştirdi gökyüzü saçlarıma
gözyaşıyla öpüştü nehir
ıslak bir martının kanadında
çığlıklar karıştı şelale yankılarına
bir anne ağlıyordu aynı suya bakarak
halbuki mümkün değildir aynı suya ağlamak
bebek ağıtları
derin kuyulardan
günün yedi rengini emerek süzülüp gelen bir yakartı
başım kifayetsiz dik durmaya
çığlıklar düşerken ayakuçlarıma
ruhum savrulur lodosla rıhtımda
yağmurlar ıslanır gözyaşlarımla
trenler kalkarken haydarpaşadan
bir başka bahara