Ne zaman gülmeye kalksa kader,
Birileri taş duvarlar örüyor, yüreğimin en taze yerine
Ne zaman coşkun sellere karışsam,
Barajlar kuruluyor, sudan sebeplerden
Filozofu kesiliyor en cahili, aşk meclisinin
Aristo oluveriyor birden
Dillerine pelesenk –ah ben eskiden
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta