İnsan kendini duyduğunda değil,
Kendi duyuşunun ilk hecesinde vardır.
Kendini en sonda duyabilmek için, en haklı başlangıçtır.
Yaşamda daima yazılı başlangıçlar okunur ve duyulur.
Oysa kalbe yazılan,öz bir anlam daima insanı başlangıçsız olarak başta tutar.
İnsan kendini kalpten okudukça, gerçekliğin yazgısına Allah (c.c) dokunur. Yazı bir kader,taktiri ilahideki duyuştur.
Allah'ın (c.c) adının geçtiği kelimede zaman kalbe zuhur eder.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta