Gerçekliğin Kokusu Şiiri - Tuba Gürdere

Göz herzaman göremeyebilir.
Çünkü görmek, görecelidir.
Göz kalpten bir idrak ile görebildiği ölçüde gözdür,görüştür.
Aksi halde bir görünüştür görüntüde.
Her gönül, gözler gözetir gözlemlediğini.
Ancak her göz, bir gönüle giremez gönülden görümseyemez.

Kulak herzaman havadan algıladığı için duymayabilir.
Ve kulak duymak istemediğinde duymayabilir.
Kulak zaten duyulabileni duyduğunda idrak eder.
Çünkü duymaktan öte, duyurandır gerçekte duyuş olan.

Dil bi keza hükümsüzdür hükmünde.
Dilencidir ,dileniştir kimi dillerde.
Kimi dilde , dua gibi dilektir ve kalpten dile gelir.

Eller ya dosttur sana el altından el verir.
Yada elem dokunur dokundukça vuslatına elalem.
Ancak; Gerçekliğin kokusu asla el değmemiş,
gözetilmemiş,görülmemiş, duyulmamış bir çiçektir ki;
Duymak ancak kalpten öze gelir.