Güneşi gözlerinize alıp, düşüncenizde süzdüğünüz an,
An direnir gün batımında.
Yeniden doğuşu değildir belki o an güneşin,
Ancak sizin güneşe doğduğunuz zamandır o!
Işık direnir bir an zamana.
Zaman, ışıkta bir nokta.
Söze gelir zaman değince kalbe,
Ahh! hiç durmadan çıplak gözle bakabilsek güneşe!
Bir doğuş anını bilmemek kadar sırdır zaman.
Belki dünyaya doğmadan önce kendine doğduğun andır gizliliğin.
Belki gerçekliği yaşamak, gerçeksizcedir ve birazda gerekçesiz!
Kayıt Tarihi : 26.2.2013 15:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuba Gürdere](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/02/26/gercekligi-yasamak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!