Aydınlığa sarılan gece olur mu hiç karanlık?
Geceye bürünen ay kalır mı hiç karanlık?
Geceye bürünen ay özünde zamana bir aydınlık.
Ne kadar bakışın aydınlıksa yanar bakışına yansıman.
Geceyi aydınlatır zaman aşktır adı ay.
En karanlık hüzünde güneş ışığına sarılınca ruhun,
Gece dipsiz bir sessizlik olur zamana.
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta