Gerçeklerle Sorgula Şiiri - Nur Ulusoy

Gerçeklerle Sorgula

hüzün çöktü...
yine acılandın mı
salıncakta bir çocuk
gökyüzü sadece masmavi
sen hangi mavinin altındasın

bir cam fanusun içinde
mutlu bir balıktı
okyanusuydu fanus
kırdı bir gün kabuğunu
kendini dışarı attı
daha çok mutlulukken aradığı
ancak (ölebildi...)
geri dönüşümü var mıydı
bilemedi
var mı

beni gerçeklerle sorgula
yalanlarla değil
kasırganla savurdun
rüzgârınla vurma
el salladım, uğurlarken
sözlerinle tokatlama
yüzüm acıyor
kulaklarım yanıyor
beni gerçeklerle sorgula

hayata bir gülüştü sadece
sonrası bin acıya dönüşen

26.12.2006

Nur Ulusoy