Ancak güneş batınca kendime gelebiliyorum.
Kalemimin kağıt üzerindeki gölgesine bakıyorum.
Ben de gerçeklerin gölgesinde yaşıyorum,
Yaşıyordum hayallerimle birlikte.
Bu nasıl bir körlük ki gözlerim açık ama göremiyorum,
Değerini bilemiyorum hayatımın.
Evet uzun zamandır yazmıyorum da.
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
