Yıkılmaya yüz tutmuş bir harabeyim ben,
Kimsenin görmek istemeyeceği bir yerdeyim.
İnsanların acıyıp geçtiği sokaktaki evsizim ben,
Demirliklerin bile layık görülmediği kişiyim.
Her şeyden acımasız bir katilim ben,
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta