Gerçeklerden Kaçamıyorum

Midesini doyurupta
Kuşun kanadını rahatlatan
Sekmiyorum direk,
Boyluyorum derinliği
Suskunlugum şımarıklaşmış
Bugünüm daha sarhoş
Bulutlar terli, kaderler birbirine dolaşmış
Ahlar vahlara karışmış
Yer yer sağanak, yer yer sıradan
Hep bir yerinde telaşmış

Misafir ağırlayan kulak
Savaşır kapı sesleriyle

Ne bu gök gürültüsü
Uykudan uyandıran
Kalkmaya çalıştıkça
Göğsüne bastıran
Ayakta bekleyeni
Yatakta da bekleten
Hayaller kuş kadar hafifmiş
Tohum kadar çıplak
Sığınağımda görüldü
En zifiri şimşek.

Kapı çalıyor
Açamıyorum
Anahtarını tak, çevir
Olmuyor, takılı kaldı gerçek
Kaçamıyorum.