Gerçekler Ölsün / Hayaller Yaşasın Güzelce

Kırgınlığımı,
Ölgün tebessümlerinde sakla..
Ve akla hayal kırıklıklarımı
Taze düşlerinde...
Artık...
Artık uyandığında sersem gülüşlerim
Değmeyecek gözlerine...

BAVULUMU İYİ KAPA...

Balkonumuzda
Son ağlayışıma şahit bir rakı kadehi durur
Onu yıkama!
Ve bir de
Ahmet Telli kitabını parçalamışım! !
Sarhoşluğumu alttan al sevgili
Ama toplama..

DAHA SEN GİTMEDEN.. YOKLUĞUNA BULANMIŞIM...

Ne kadar
“Kızılok” şarkısı varsa ezberinde, unut gitsin...
Çalma yokluğumu..
Dinleyeceğin ağıt zaten
Susuşlarımdan çıkıp ilişecek kulağına..

DÖNMEYEBİLİRİM.. AĞLAMA...

Gözlerinden yaş gibi akan ilk gençliğini
Naçar kalemime salma!
Takatim yok yazamam..
Taşıyamam böyle bir hüznü
Sen giderayak susarsın
Bakışlarının kurduğu cümleyi anlayamam..

HEP BEKLEYENDİM SEVGİLİ.. GİDENİ YADIRGAMAM...

Pencereni aç bu sabah
Lodosun uğultusuna
Güvercinler konsun..
Ve sana yazdığım yüzlerce
Kıçı kırık şiirin içinden
Yalnızca bu okunsun...

GERÇEKLER ÖLSÜN.. HAYALLER YAŞASIN GÜZELCE...

Avuçlarında biriktirdiğim öpüşleri
Salma yarınlara..

Sakla!

Kırılan kalemin yarasıdır bu
Sarma!

Hoşça kal sen...
Gecelerime uğrama...