Sonsuzluğunda duygularımın
Derin düşüncelere dalar
Güvenmeyi öğrenirim yalnızlığıma
Umut güvercinlerimi
Büyütmeye çalışırken
Dar kafaların çemberinde
Kırılır kanatları.
Aklımda ki bütün kötü niyetler
Karşıma dikilince
Böylesi bir çevrede;
Duyduklarım başka
Gördüklerim başka,
Gerçekler bambaşkadır.
Işıksız gündüzlerin
Yıldızsız akşamları
Hep aldatır bizi.
Yalanlar,
Gerçeklerle yer değişince
Zamanın boşluğunda
Sürüklenip gider insan.
İçimde adını koyamadığım
Bir yalnızlık
Bir şeyler daha kopuyor hayattan
Ve ben umudu prangalarda
Kendi hayatımın
Seyircisiyim uzaktan
...türkmenkızı...
Kayıt Tarihi : 8.2.2016 17:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!