Gerçekler Acı Değil En Güzel Yaralayıcıdır

Gerçekler Acı Değil En Güzel Yaralayıcıdır
Kaybolan bir cümlede yaşamaya çalışıyorum.
İnsan kaçtığı gerçekleri öğrenirken acı çekermiş,
Gerçekleri bir bir beynine kazımak zorunda kaldığında,
Ağlarmış.
Gözyaşlarını saklayamazmış.
Bilmek değil öğrenmek zormuş gerçek olan,
Sesi kısılırken haykırırmış
Yüreğindeki her yangının her tanesi sızladığın da anlarmış.
Şu adil hayatta adilsizliğin adil olduğunu,
Yaşayarak anlarmış.
Kızmanın kırılmanın çok güzel olduğunu,
İnsan yaralandığında anlarmış.
Gerçekleri bu kadar erken görmemek,
Göremediği gerçekler varsa da görmek istediğinde,
Konuşurken susarmış
Yaralarına sarılmayı ise kırıldığında anlarmış insan.