Gerçekler Şiiri - Necmettin Özgürsoy

Acılarla yoğrulmuş hayatım.
Bundan sonrası ne olur bilemem!
Herkes kendi kaderini yaşarmış.
Kimseyi benimkine ortak edemem.

İçime aktı gözyaşlarım, kimseye belli etmeden.
Depresyonun dibini gördüm, kırıp dökmeden.
Uzanacak bir el bekledim, gelmeyeceğini bilmeden.
Bir soluk, bir çığlık, geceye açılan pencere sabahı görmeden…

Katılaştı yüreğim, kimsenin göz yaşını silemem.
Varsın yıkılsın dünya, kimseyi teselli edemem.
Köreldi duygularım, sevgi ve merhametten yana.
Bölüşemem ekmeğim, bir kırıntı bile veremem…