Farklı farklı bedenlerde ararlar sevgiyi insanlar.
Gözyaşları, korku, heyecan, mutluluk hatta aksiyonun bile olduğu bir aşkı sonradan bitirirler.
Neden bittiğini kimsecikler anlamaz ama fark etmeseler de 2 tarafta suçludur ama suçu hiçbir zaman kendilerinde aramazlar.
Nasıl o hale geldiklerini kendileri bile anlamazken beni terk etti diyerek üzülürler, kahrolurlar. Kimisi içer, kimisi kendine zarar verir, kimisi kendini odaya kitler, kimisi müziklerle sevişir. Ama hiçbiride aynanın karşısına geçip sormaz ben ne yaptım diye.
Unutma herkes aynıdır.
Kimse sevgiyi ve mutluluğa layık değildir.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta