Farklı farklı bedenlerde ararlar sevgiyi insanlar.
Gözyaşları, korku, heyecan, mutluluk hatta aksiyonun bile olduğu bir aşkı sonradan bitirirler.
Neden bittiğini kimsecikler anlamaz ama fark etmeseler de 2 tarafta suçludur ama suçu hiçbir zaman kendilerinde aramazlar.
Nasıl o hale geldiklerini kendileri bile anlamazken beni terk etti diyerek üzülürler, kahrolurlar. Kimisi içer, kimisi kendine zarar verir, kimisi kendini odaya kitler, kimisi müziklerle sevişir. Ama hiçbiride aynanın karşısına geçip sormaz ben ne yaptım diye.
Unutma herkes aynıdır.
Kimse sevgiyi ve mutluluğa layık değildir.
Kayıt Tarihi : 1.12.2013 17:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Emin İşlek](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/01/gercekler-70.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!