Gerçekler Şiiri - Tamer Arabacı

Ola ki şu bağrımı açsam
Gösterebilsem içimdeki yangını,
Yüreğin kaldırmaz bakamazsın.
Ve ah! Görebilsen
Yüreğimde seni koyduğum yerlere
Gelen baharı
Unutamaz aklını bırakırsın.

Yaşanıyorsan hissettirdiklerin kadarsın.
Sen, hissettirdiğin ne varsa kendisi hayatın.
Mümkün değil başka türlüsü
Canımsın cananımsın
Üzerine titrediğim yaramsın
Ve söylerken ağladığım şarkılarım.
Yaşanıyorsan öldürmelere kıyamadığımsın,
Senin kıydığın ne varsa işte kendisi aşkın.

Artık yolun sonu.
Kimbilir başka şeylerin başlangıcı belki.
Yaradanın bildiği var elbet yazarken,
Ama çok zor aşkını yitirmek
Değer verirken sınırını çizmediğin gülüşleri
Sonsuzluğa uğurlamak.
Ölmüyorum ya diyorsun ya!
Aslında bir şekilde ecele teslim oluyorsun!
Neyse ne! Gerçeği saklayamıyorsun.
Aklım bedenimden ayrı,
Ruhum yapayalnız.
Öğrenilmiş çaresizlik
Ve bombalanmış şehirler.
Bilmiyorum
Ne hissedeceğim hakkında
Ve bu duygularla
Nasıl baş edebileceğim konusunda
Hiçbir fikrim yok oysa.
Gördüğüm tek şey alaca karanlık
Kapalı kapılar ve zamanın yarattığı boşluk.
Lakin yolun sonu,
Kimbilir sonun başlangıcı belki.

Şu an şu gönlümü açsam,
Anlatabilsem yanık kokusunu.
Muhtemel ilgini çekmez
Hı hı der geçersin!
Ama gerçekler işte,
Rüyana girse yaşadıklarım,
Varlık nedenini sorgularsın.
Neden mi düş perisi
O da bana kalsın!

TmR 24.07.2017