Gerçekler Şiiri - Veyis Kesgin

Şahlanıyor yine deli rüzgarlara doğru gönül,
Alt üst olmuş bir harabede,
Farz olmuş bir sükunetin içinde haykırıyor,
Açmak istenilse de açılmıyor bir gönül sayfası.

Koşamadı bu gönül deliler gibi sevda bahçelerinde,
Oysa ne umutlar vardı güneş gibi,kayan bir yıldız oldu,
Tutunamadı bir dala,bir baltaya sap olamadı,
Uzansa belki tutunacaktı uçurumlarından düşerken,
Zaten düşmeden yok olmuştu tüm benliği.

Aslında karanlıklarda çağlayan bir nehirdi sevgisi,
Lanet olası bir kaderdi bu çekilen çileleri,
Tatlı su mu,yoksa zehir mi göz yaşları bilinmez,
Islandığı sadece kendi bedeni.

Korku dolu bir hayatla yaşananlar birer acı,
Acılar son bulur, korkular biter belki,
Rüyaların sonuna gelindi,belki de bir başlangıç,
Sanma yaşananlar bir rüya hepside acı birer gerçekler