Sen varlığınla beraberken ve senden sonraki yalnızlığımla, yaşam tüm kavgalarım ve verdiğim umutsuz uğraşlarla, çırpınmalarım sadece sana aitti…
Bu kavgaların çoğunda kaybetmiş olarak devam ederken, yaşama tüm uğraşlarım, düşlerimdeki görüntülerle devam edip durdu…
Bu savaşlardan bel büküklüğü ve bedensel eksilmelerimle yaşam savaşımdaki tüm düşler sana ait öfkelerle doluydu…
Bırakıp bırakıp gittiler hayatımdan…
Ne gecenin yarısına baktılar, ne de gündüzün tan zamanına…
Her şeyin olmazını yıktılar üstüme… Ne acıdılar, ne de acılandılar…
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
yaşam boyu geçmişten bizimle bu günlere gelen bir görüntü, bir ses, bir cümle
hatta bir koku vardır... hiç olmadık zamanda bile kendini hissettirir bize... Yalnızlığımıza eşlik eder. darmadağın olduğumuzu hissederiz... sorulan soruların cevapları yoktur...umutların kırıkları batar yüreğimize... ve öfkeler birikir yüzümüzde acıyla karışık...
öyle güzel anlatmışsınız ki hayranlıkla okudum...
Daim olsun yürek sesiniz.
Sonsuz saygılarımla..
yaşamın gerçekleri enfes dile gelmiş,,alkış
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta