Kırık dökük düşünce parçalarının toplamı bu yaşamın uzayan zamanına sığan…
Kaç nefesin, kaç anının ve kaç düş zamanları bunlar içinde öfkeyi, kızgınlık ötesi zamanları saklayan, an an yaşanmışlıkların veya düş yorgunluklarının bu günlere sarkarak anı yağmurları gibi tepeden aşağı dökülerek bedeni ıslatan…
Çoğu hatırlanınca bedeni sarsan çoğunda ise vazgeçilmez yaşanmışlıkları birada saklayan, ayrıcalık taşımayan yan kesitlerinde var olarak kederi ve öfkeyi arkada bırakmak sanırım mümkün olamayacak…
Elimde var olmuş tüm yaşamın bu güne sarkan parçalarını tekrar hatırlamak belki de yüreğe darbe vurarak kasılmalarını bertaraf etmeye çalışıyorum…
Mutluluklara ve de anıların hafızamda tekrar tekrar canlanması ile parçalanan bedenimi ayakta tutmaya çalışmak, oldukça zorlaşmıştı artık…
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Kendi içimizde boğuluşumuzdan kurtulamadıkca hiç bir yerdr nefes alamayız. Kendimizi özgür kılalım ki dünyamız nefes alsın. Tebrik ederim. Bu yazınız hayat muhasebesi yaptirdi. Gönlün dert görmesin
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta