Kör kuyular dibinde bir katrecik su
Kova kova çektim de kandırmadı ki
Aşk gerçek, hayat yalan buymuş doğrusu
Aklım erdi de, gönlüm anlamadı ki...
Kökünden büyüdüğüm ağaç, dal budak oldu
Kaç mevsim yeşerdi, sarardı soldu
Kök toprakta yaşarken hayali boldu
Sevdası meyvaydı alamadı ki...
Toprağın hasreti deli bulutlar
Çayırda çimende bitmez umutlar
Rüzgardan nem yolladı ufuklar
Çöllerin gülüne yaramadı ki...
Kayıt Tarihi : 8.2.2009 19:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!