gerçeklerle yaşamak
ve gerçekleri bilmek
ama gerçeğin yanında
kendi gerçeklerini yaratmak
ben umudu, maviye boyadım...
mavi olan herşey umut...
nefes almak umut,
yemek,içmek umut
sevmeyi bilmek ve sevmek umut
görmek, görebilmek umut
gördüğüne, görebildiğine dokunmak umut
duymak umut,
duyduğunu hissetmek umut
okşamak umut
hayaller kurmak umut
bunlar gerçek değil mi?
evet, öyleyse
bunlar umut...
peki ya acılar...
dertler, kederler, hastalıklar
sevmeyişler, görmeyişler,
dokunamayışlar, hissedemeyişler...
işte bunlar da gerçek...
ama renkleri gri...
kendi gerçeklerini yaratmak
kendi elinde...
griyi ancak,sen çevirebilirsin maviye...!
ve yaşam, sonrası ölüm...
işte nokta burada konuluyor...
ölümün mavi olması, yine hayatının gerçeklerinde gizli...
benim rengim mavi...
ve benim gerçeklerim umut
umudumun rengi mavi...
adım mı?
sıradan, sade ve gerçek
Kayıt Tarihi : 20.10.2008 13:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!