Uykumu yarıda bölen,
Ama beni hiç pişman etmeyen bir adam vardı yanımda.
Kollarında uyumaya can attığım,
Kokusuna hasret kaldığım,
Özlem diye bildiğim,
Ölüm gibi yaşadığım bir sensizlikti gördüğüm.
Bir rüya bu kadar acıtabilir mi insanı?
Sana tahammülsüz bir adama sırt çevirmekten kaçar mısın?
Ben ondan da kaçamadım,
Onu sevmekten de.
Her gün bir adım daha attım,
O beni daha da geriye itti.
Hep başladığım yere döndüm,
Hep aynı yerde başladım hayata.
Ve hep aynı hataları tekrarladım.
Hiçbir zaman inkar edemem ama,
Seni kalbimden bir an olsun atamadım.
Kayıt Tarihi : 22.10.2014 10:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
SEVGİ, SADECE HAK EDENE VERİLECEK KADAR KUTSALDIR SEVGİ HANIM... KUTLADIM İÇTEN YÜREK SESİNİZİ. NİCE MUTLU, UMUTLU ŞİİRLER BEKLİYORUM BEN BU DUYGU YÜKLÜ YÜREKTEN VE GÜZEL KALEMDEN...SEVGİMLE...
TÜM YORUMLAR (2)