Yaşamın sana sevgisini duydukça yaşamak.
Ama o ne olursa olsun hep aynı görüntü ve baktığında sevgiyi anlatan. Gözlerinin içi güldüğünde, hayat duyduğunda koşulsuz kendinsiz.
Yaşamın kendisi gibi hiçlikte,varlıkta, birlikte ve bütünlükte.
İçinden duyduğun belirsiz ama tek ana beliren kimliktesin.
Kimliksizdir gerçek şiir kimliği yalnızca sevgidir ve duyduğun an belirir...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta