Gerçek Sevdalar Şiiri - İbrahim Halil Demir

Gerçek sevdalar yaşanmazdı eskiden parayla
Yatılmazdı sevda döşeğinde küçük bir yarayla
Yar olmadığında her daim yanı başında
Mutlu olunmazdı şatafatlı köşk ve sarayla

Gerçek sevdalar tartılmazdı servet darasıyla
Bir hoş olurdu insanlar sevgililerin narasıyla
Ben sevdalıyım diyen biri pes etmezdi kolayca
Uzandığında sevda döşeğine aşkın yarasıyla

Gerçek sevdalar ederdi insanı daha basiretli
Seven sevdiğine doymazdı olurdu her an hasretli
Kıssadan çok manidar hisseler çıkarırlardı
Şimdi ki insanlar gibi değildi bu kadar şirretli.

Gerçek sevdalar ederdi insanı cennetlik
Haddinden fazla yoktu bu kadar hainlik
İnsanlar çok yoksul ve fakirdiler ama
Yaşanıyordu herkesçe mertlik ve yiğitlik

Gerçek sevdalar dinlemezdi kış kar
Her sevdalıda bulunurdu namus ve ar
Önemli olan gönüllerin bir olmasıydı
Sevenlere yüklenmezdi bu kadar bar

Gerçek sevdalar olurdu kitapların ana fikri
Sevende sevilende düşürmezdi dilinden zikri
Sevdalı bir yüreğe sahip olan her kimsenin
Kalkmazdı alnı seccadeden yapardı en ihlaslı şükrü.

Gerçek sevdalar akıtmazdı suları bulanık
Kaçılmazdı işin kolayına gönüller olurdu yanık
Çok kutsal olan evlilikler bitmezdi birkaç ayda
Aynı yastığa baş koyanlar değildi şeytan gibi uyanık
22-23/Aralık/2008