Zaman...
Tren rayları gibi dizilirken,
Önceliklerimiz bizi boğarken,
Göğe bakıp yer-uzay sarsıntısı ya da
Geçmiş sancısı yaşarken.
Sorgulamak bu durum için haramsa da,
Yapmak bulduğumuz tek çözüm olur.
Hele ki bu durum yoksa ve biz,
Bunu yaparken kırınıma uğruyorsak,
Tepen şeyler dünyevi olmaz.
Acılarımız kan havuzunda son bulmaz.
Sevgimiz asla yüzümüze vurmaz.
Böyleysek biz birer yabancıyız.
Gerçekliğini bilip kaybetmiş birden fazla biz.
Ben ise bunların hepsini yaşayan senin,
Benim için ise ilk kırınım gibi hissedip
Sende kaybetmem, senin yaşadığın bu durumda
Bunu yaşıyor olmam sanmamdı.
Şimdi tacım elimde.
Hak edene takacağım.
Kayıt Tarihi : 29.8.2020 21:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Efecan Sarp](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/08/29/gercek-sen-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!