Gerçek Sanmışım... Şiiri - Seçil Güney

Kar yağarken çatılara
Mevsimi bahar sanmışım

Titrerken ellerim ayazda
Gözlerimle bahar açmışım

Paylaşırken derdimi tanıdıklarla
Herkesi dostum yapmışım

Arkamı dönüp gittiğimdeyse
Dost dediklerimden yara almışım

Kalabalık içinde gezerken gururla
Aslında hep yalnız kalmışım

Seviyorum deyip kanat takarken
Karanlık bir kafeste saklanmışım

Yaşamak güzel derken dost sandıklarıma
Aslında ben hiç nefes almamışım

Gözüm kapalı güvenirken yüce dağlara
Beyazlığının farkına varamamışım

İz bırakayım derken bu yollarda
Hep yol ayrımında kalakalmışım

Yapılan güzellikleri gözümde büyütürken
Sahipsiz hatalarıysa kader yapmışım

Dertlenirken her şeyi gülmek yerine
Bu yalan dünyayı gerçek sanmışım...

(canım Anneme)

26/01/07-ist