Hayaller kurardım kendi kendime.
Kurduğum hayaller gerçek olmadı.
Oysa ne çok kolay orda mutluluk.
Kurduğum hayaller gerçek olmadı.
Hep bir şeyler eksik bir şeyler noksan.
Yaşım kırk altıdır,gönülse doksan.
İstediğim kadar planlar yapsam.
Kurduğum hayaller gerçek olmadı.
Mutluluk oyunu oynadım durdum.
İki tane evlat hayali kurdum.
Dedim artık ben de bir baba oldum.
Kurduğum hayaller gerçek olmadı.
Toplumdan dışlandım büktüm boynumu.
Hayallerde buldum kız ve oğlumu.
Hayale bağladım mutluluğumu.
Kurduğum hayaller gerçek olmadı.
Hele engelliysen hepten yeniksin.
Evladında yoksa zaten bitiksin.
Velhasıl toplumda sen bir yitiksin.
Kurduğum hayaller gerçek olmadı.
Milyonlar içinde yalnızlık acı.
Ne han olabildim,ne de bir hancı.
Kime güvendiysem çıktı yalancı.
Kurduğum hayaller gerçek olmadı.
Kayıt Tarihi : 8.2.2016 18:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!