Hayalimde,
anımsıyorum seni...
ellerin
yüzün
tenin
gerçekti...
duruşun
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
sana,
dokunuşum gerçekti.
--anımsıyorum
--oysa...
gerçek ne ki! ! ..
Gerçeği yaşamın sınırlarına dokunarak ve yaşayarak hissettiklerini şiirleştirmiş sin yüreğine sağlık Abdullah oral
Gerçek; inanmak-kabülenmek istemediğimiz olgulardır.Gerçek,yalanın hep önünde-revaşta olduğu yaşam biçimidir!
Sn.S.inal şiirlerinizi büyük bir zevk okuyorum. Bilmem belki kendime yorumluyorum da ondan severek okuyorum.
.......Oysa ?
Gerçek olan çocukken kurduğumuz hayeller. Gerisi yalan bence. Gerisi yorgunluk, umutsuzluk, yılmışlık. tebrık ederim
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta