Öfkelerimiz gerçekti hayatımız gibi
Gülüşlerimiz sahteydi hayallerimiz gibi
Suya kavuşmayı isteyen ağaç gibiydik dünyada
Şimdiyse kuruduk kaldık, nemden kaçar olduk
Aynı dünya malı gibi
Ölmeden koşar ,öldükten sonra kaçar olduk
Ne oldu kim bilir bize
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta