Onu görünce karşımda
bir meltem esintisi sarardı her yanımı
çocuksu gözlerine bakar
seni seviyorum derdim
gerçekmi diye sorardı
sevdiğimi söylemem hoşuna giderdi de
inanmazdı
tıpkı şiirlerime inanmadığı gibi
hergün o büyük parkın tek ıhlamur ağaçının
altında oturur
hayallarimi anlatırdım ona
bana gülerek,nasıl derdi,inanmazdı
varsın,yansın,izmir akşamları
yazmasın kalemler kağıtlara
bugün inandığını söylerken bana
bende soruyorum sana
gerçekmi...
Kayıt Tarihi : 31.3.2005 17:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!