Öyle yaşananlar vardırki,şiirler şarkılarda anlatılamazlar.
Bu öyle bir hikaye.
GERÇEK BİR HİKAYE
Sene 1974 Eylül,Sarıkamışda görevliyim.Evlilik hazırlığı yapan 2 arkaşımla,alışveriş yapmak için benim yeşil anadolumla pazar günü Doğubeyazit'e gidiyoruz.Orayada alışverişe gidilirmi? diye soranlara o tarihlerde İstanbul,Ankarada bulunmayan en gelişmiş elektronik eşyalar,mutfak malzemeleri, saatler vs. orada, çünkü kaçak olarak geliyor.Bir tarafta azgın Aras nehri,öbür tarafı Ermenistan. İran -Türkiye yolu,son derece virajlı bir yol.
Sohbet güzel,yol kalabalık,süratimiz yola göre iyi, yanımızdan süratle arka arkaya 2 beyaz Peugot504 geçiyor,arkadaşlar bu süratle bunlar ikinci virajı alamazlar Aras'a uçarlar,sözümüz bitmeden 2.virajda peşpeşe ucuyorlar Aras'a.İlk biz gidiyoruz oraya,arabalar eşya dolu nehir azgın arabalarda birer kişi,sürükleniryorlar ve batmaya başlıyorlar,can pazarı kapıyı açamadıkları için pencereden çıkmaya çalışıyorlar,beceremiyorlar.
Yüz lira maaşlı kibar bir adam.
Evlenir, sedire taşınırlar.
Mektuplar gelir adreslerine:
$en Yuva Apartmanı, bodrum kati.
Kutu gibi bir dairede otururlar.
